W roku 2022 pamiątkowe tablice odsłonili Lucyna Kornobys – dwukrotna srebrna medalistka Igrzysk Paraolimpijskich oraz Bartłomiej Bonk – srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Londynie.
Lucyna Joanna Kornobys – polska lekkoatletka, medalistka igrzysk paraolimpijskich, mistrzostw świata i Europy. Od 15 roku życia w związku ze schorzeniami kolan jest osobą niepełnosprawną. Ukończyła technikum gastronomiczne, a w 2005 studia z zakresu administracji na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracowała w zakładzie pracy chronionej, od 2007 była zatrudniona jako referent w zespole szkół. W 2011 podjęła pracę w urzędzie miasta w Jeleniej Górze, gdzie została urzędniczką zajmującą się m.in. sprawami osób niepełnosprawnych i wolontariatu. Została zawodniczką Startu Wrocław, zajęła się uprawianiem siatkówki na siedząco, a także pchnięcie kulą, rzut oszczepem i rzut dyskiem. Pierwszy medal mistrzostw świata (srebro w rzucie oszczepem) zdobyła w 2011, w 2015 zajęła 2. miejsce w rzucie oszczepem i 3. miejsce w pchnięciu kulą. W obu konkurencjach wywalczyła kilka medali mistrzostw Europy, w tym w 2016 złoty medal w pchnięciu kulą. W tej konkurencji na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 zajęła drugie miejsce. Kolejne medale wywalczyła podczas mistrzostw Europy w Berlinie w 2018. Zajęła tam w rzucie oszczepem trzecie miejsce z wynikiem 16,22 m. Zwyciężyła nadto w swojej kategorii w pchnięciu kulą. W obu konkurencjach pobiła rekord świata dla kategorii F33. W 2019 zdobyła złoty medal w pchnięciu kulą w Dubaju na mistrzostwach świata, ustanawiając wynikiem 7,81 m rekord świata. W 2020 została wyróżniona nagrodą „Sport bez Barier” w ramach Plebiscytu „Przeglądu Sportowego”. W 2021 wywalczyła mistrzostwo Europy w pchnięciu kulą i brązowy medal w rzucie oszczepem. Po raz drugi w karierze zdobyła również srebrny medal igrzysk paraolimpijskich.
Bartłomiej Wojciech Bonk – sztangista, wychowanek klubu MLKS Krajna Sępólno Krajeńskie, od 2001 reprezentant Budowlanych Opole, gdzie jego trenerem jest Ryszard Szewczyk. Olimpijczyk z Pekinu (2008) w kategorii do 94 kg i Londynu (2012) w kategorii 105 kg. Srebrny medalista olimpijski z Londynu, mistrz Europy z 2015 roku. W reprezentacji Polski debiutował w 2000 na mistrzostwach Europy juniorów młodszych, zajmując 6. miejsce w kategorii 70 kg. W 2002 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 11. miejsce w kategorii 94 kg, mistrzostwach Europy juniorów, zajmując 9. miejsce w kategorii 94 kg oraz mistrzostwach świata seniorów w Warszawie, zajmując 11. miejsce w kategorii 94 kg. W 2004 wystąpił w mistrzostwach Europy seniorów, zajmując 7. miejsce w kategorii 94 kg. Po powrocie do sportu wystąpił jeszcze pięć razy w Mistrzostwach Świata seniorów a jego najlepszym wynikiem było 4. miejsce w 2010 w kategorii 105 kg. W podrzucie na tych mistrzostwach zajął trzecie miejsce. W 2011 zdobył w mistrzostwach Europy brązowy medal. W 2008 na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w rwaniu uzyskał wynik 175 kg, który dawał mu 8. miejsce, ale w podrzucie spalił wszystkie podejścia i nie został sklasyfikowany. W 2012 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie prowadził po rwaniu w kategorii 105 kg wynikiem 190 kg, wywalczając na koniec zawodów brąz. W grudniu 2019, po dyskwalifikacji zwycięzcy londyńskiego konkursu Bonkowi przyznano srebrny medal. Sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski seniorów, w tym trzykrotnie w kategorii 94 kg oraz trzykrotnie w kategorii 105 kg.